Voor de Christelijke Mutualiteit werk ik al van sinds ik terug uit Zuid-Afrika ben, nu zo’n kleine vijf jaar geleden. ‘t Is mijn “trouwste klant” en zolang ze me blijven bellen, kan daar geen verandering in komen. Dankzij de CM ben ik ook bij de MC – de Mutualité Chrétienne – terecht gekomen en dat eigenlijk via een stom toeval. De MC had ooit eens een foto nodig van een event dat ik voor de CM coverde. De MC ging daarbij eerst rechtstreeks bij de CM vragen van wie de foto was en kwam dan bij mij aankloppen voor de licentie van de foto (technisch gezien verkoop je de foto niet, maar verleen je een licentie om de foto – in dit geval éénmalig – te mogen publiceren, net zoals je een licentie aankoopt om bijvoorbeeld Adobe Photoshop of Adobe Lightroom te gebruiken…).
En dit volstond om sindsdien ook regelmatig voor de MC beelden aan te leveren.
Laatst belde de MC me om een foto te maken – voor hun cover – om “terug naar school” te illustreren, maar met de nadruk op het feit dat er teveel met de wagen naar school gebracht werd. Jammer genoeg was de deadline voor het beeld twee dagen voor het begin van het nieuwe schooljaar, zodat we een beetje hebben moeten “esceneren” ….
Dankzij mijn dochtertje, mijn echtgenote, mijn zoontje, mijn buurvrouw en haar dochtertje zijn we – op een paar minuten tijd, want door de deadline en het feit dat de meeste mensen overdag werken en er geen modellen, etc, etc …. konden gehuurd worden – toch tot onderstaand beeld gekomen.
Op zich ben ik apetrots natuurlijk. Je kan niet elke week een cover schieten, laat staan met je dochter (en de rest van de familie in de achtergrond) erop.
Maar als je me vraagt of dit nu een topbeeld is, moet ik eerlijkheidshalve zeggen – Neen! Technisch is het beeld in orde, maar heel veel meer dan wat fierheid op mijn dochter doet het beeld me nu ook weer niet. Niettemin, en dat lijkt me het belangrijkst, is het beeld wel goed ter illustratie van een artikel en bovendien goedgekeurd door de redactie om op de cover van hun tijdschrift te gaan staan.
Is daarom dit beeld goed of slecht? Wel, in mijn opinie is het daarom toch een goed beeld, want de redactie kan er hun artikel mee illustreren. Zal het beeld ooit een prijs winnen? Wellicht niet! Is het daarom een slecht beeld? Neen.
Neem nu onderstaand beeld. ‘t Is identiek dezelfde “opzet” als bij de coverfoto, namelijk een beeld dat een tekst met daarin heel wat informatie moet dragen of ondersteunen. Het beeld is gemaakt tijdens een doktersbezoek van mijn echtgenote (en met toestemming van haar, zowel als van de huisdokter) zo’n 3 à 4 jaar terug. Zolang heeft het in de archieven van de MC gestoken en nu, na al die tijd, heeft het eindelijk het daglicht gezien.
Goede of slechte beelden, ze bestaan eigenlijk niet. Veel hangt af van wat de redactie ervan vindt en of ze het beeld kunnen gebruiken ter ondersteuning van de tekst die er bij hoort.
Voorts is het ook interessant om te zien hoe een klant een beeld interpreteert. Het is niet zo dat, omdat het beeld voor de CM goed bevonden is, het voor de MC ook goed zal werken (of omgekeerd). Ik heb daar al de “interessantste” dingen meegemaakt. Voor de ene was een bepaald beeld niet bruikbaar, voor de andere was het een prachtbeeld. Maar alles hangt daarbij af van het feit of de redactie het beeld kan gebruiken en niet zozeer van het feit of het nu een goed of slecht beeld is.
Tot slot nog dit. Waarom zie je in dergelijke publicaties geen “gelikte” beelden (tenzij ze van een photobank komen zoals Corbis of Ghetty, ….)? Eenvoudigweg omdat ze het budget niet hebben om daar telkens een productie aan te wijden. Ik zou ook veel liever een halve of hele dag aan dit beeld werken, maar er is nog altijd zoiets als een evenwicht tussen de tijd die ik er in steek en de vergoeding die ik er voor krijg.
Gelijkaardige ervaringen? Ik hoor het graag in de commentaren.
